Ateşe attım kendimi,
Ruhum soğuklarda...
Ne kadar isyan etsem,
Karanlıklar arkamda...
Tek başıma yürüyorum yolda.
Ayağımı kar yakıyor,
Başımı güneş.
Gözlerimde yağmurlar,
Dudaklarımda dökülmeyen bir kaç söz.
Ve kulaklarımda eski bir şarkı,
'Ateşe doğru yürüyorum'
Aniden patlayan sessizlik,
Mutluluk kırıntıları cebimde,
Sonra ulaşılması imkansız ütopyalar,
Çağırıyor beni bir dizi karanlığın ardından,
Hayat kara, deniz kara, güneş kara,
Siyah kara, ruhum kara,
BEN KARA...
Safiye Tuğba Beyca
Dedi ki...
Bu şiir hayatımdaki en kötü anıları hikayeliyor.
0 yorum:
Yorum Gönder