Yüreğime sapladıkları hançerin acısıyla yaşıyorum.
Uykularıma küstüm, geceler mi dost olmuş bana ?
Her yer o kadar aydınlık ki karanlığı özlüyorum.
Çoğu yanmış sayfaların, kalemime baktıkça
-BABAMI HATIRLIYORUM
Kurduğum düşleri sen bile hayal edemezsin.
Bir yudum sıcak çaya hasret dudağım.
Ne dertler çekiyorum bir bilsen
-ki yaşamadan bilemezsin
Yaşamanı da istemem , yazmak kolay ama bir daha silemezsin.
Gözlerim kör olsaydı görmeseydim, kulaklarım duymasaydı keşke.
Onları vermeden toprağa ben ölseydim yaşamak bu mu SÖYLE ... !
İzlerim mi beni gizleyen yoksa; beni izleyen gizlerim mi ?
Bir ses daha duydum derinden seni çok özledim.
- NERDESİN ANNE
Mustafa Kemal Başol
Blogposta Siyah Düş şiiri.
0 yorum:
Yorum Gönder