Hayallerime yaklaştıkça düşüyorum bir boşluğa
Gidiyorken senden uzağa çok üşüyorum anne
Şarkılar söylerdik beraber hiç susmazdık hani
Geçen gün radyoda dinledim çok ağladım anne
Sen varken aldığım darbeler hiç canımı acıtmazdı
Varlığın kalkan olurdu bedenime acı nedir bilmezdim
Şimdi canım çok yanıyor anne dayanamıyorum
Nerdeysen gel artık , rüyalarımda hep seni arıyorum
Geçen gün arkadaşlarım üzülme geçer dediler
Sende unutursun bizim gibi zaman çabuk geçer
Gerçekten unutur muyum anne,çok korkuyorum
Hep gel rüyama anne seni unutmaktan korkuyorum
Bahar geldi çiçekler açtı yeniden güneş doğdu burada
Çayıra çimene koşardık beraber yorulmak nedir bilmezdik
Özlüyorum anne elinden tutup koşmayı özlüyorum
Kafamı alıp dizlerimin arasına, ağlamaktan bıktım anne
Sana ulaşmayı düşünüyorum ama kapılar kilitli sanki
Gelirsem seni bulamamaktan korkuyorum anne
Bugün rüyama gel bana yol göster konuş benimle
Bu çıkmaz yollardan kurtar beni anne ..
Gözyaşım..
Ah gözyaşım..
Vay benim dertli başım
Çekilecek kaderim, ne kötüymüş yazım
Olması gerekenler olmuyorken
Olmaması lazımdı bu yaşamın ,
Yüküm ağır gideceğim yol uzun yardım et bana ALLAH’IM .!!
Mustafa Kemal Başol
Blogposta Korkuyorum Anne şiiri.
1 yorum:
gzl yüreğine sağlık
Yorum Gönder